By Aleksandra Drężek on wtorek, 14 maj 2024
Category: Psychoterapia

Ghosting – kiedy cisza staje się głośniejsza niż słowa

Potrzeby i oczekiwania ma każdy. Nie zależnie od sfery życia, na każdym kroku, dążymy do realizacji tego co dla nas ważne i co pozwala nam poczuć się dobrze. Nie inaczej jest z potrzebą przynależności, miłości i akceptacji. Pragnienie uczuciowych związków oraz przebywania z innymi ludźmi jest zupełnie naturalne i robimy wiele by je zaspokoić.

W dzisiejszych czasach nawiązywanie i utrzymywanie kontaktów z innymi wydaje się być czymś oczywistym. W dobie możliwości spotkań zarówno face to face jak i online kontakt z innymi stał się powszechny, a możliwości komunikacyjne niemal nieograniczone. Naturalne wydaje się więc to, że niektóre z naszych relacji z innymi się zmieniają. Jedne nabierają intensywności, inne tracą na swojej regularności, a jeszcze inne się kończą.

To właśnie zakończenie relacji może stać się dla człowieka trudnym i nieprzyjemnym doświadczeniem. Jeśli dane osoby rozstają się lub kończą kontakt w porozumieniu ze sobą, nawet jeśli wiąże się to np. z poczuciem smutku czy żalu taką sytuację łatwiej jest nam zrozumieć i sobie z nią poradzić. Co jednak w sytuacji kiedy druga osoba znika bez słowa i kontakt urywa się nagle i bez wyjaśnienia?

Czym jest Ghosting?

Ghosting to zniknięcie z życia drugiej osoby bez uprzedzenia jej oraz bez wyjaśnienia przyczyny. Zachowanie to, ma uchronić znikającego od konieczności przeprowadzenia trudnej rozmowy lub konfrontacji np. z oczekiwaniami w/od relacji, kryzysem w związku lub inną wymagającą dojrzałości emocjonalnej sytuacją. Ze względu na rosnącą powszechność, zjawisko to, staje się coraz częściej tematem wielu publikacji i dyskusji. Naturalne stało się też poszukiwanie i wybranie nazwy – odnosząc się do nagłego znikania niczym duch (ang. ghost), zdecydowano się na słowo – Ghosting.

Dlaczego ludzie ghostują?

Psycholodzy przyczyny ghostingu będą doszukiwać się w dojrzałości emocjonalnej, doświadczeniach i indywidualnych cechach osoby znikającej. Socjolodzy przyglądać się będą okolicznościom sytuacji oraz wpływom wszystkich zainteresowanych stron. Natomiast osoby, które doświadczyły ghostingu jako powód tego zjawisku mogą wskazywać siebie i doszukiwać się winy
w swoich postawach, oczekiwaniach czy emocjach.

            Nie zależnie od perspektywy jako główne przyczyny Ghostingu można wskazać:

Konsekwencje Ghostingu

Mimo że o Ghostingu mówi się najczęściej z perspektywy „ofiary” w rzeczywistości zjawisko to, niesie ze sobą negatywne konsekwencje dla obu stron. Oczywiście można prowadzić dyskusję i spierać się kto cierpi bardziej lub kto jest bardziej winny. Nie zmieni to jednak faktu, że doświadczenie tego zjawiska (nie ważne, z której strony) jest trudnym, kosztującym wiele emocji
i energii przeżyciem.

Osoba ghostowana często odczuwa ból i cały wachlarz reakcji emocjonalnych. Nie rozumiejąc, dlaczego druga strona zniknęła, może bać się o tego kogoś lub o tworzoną z tą osobą relację. Z czasem, przeżywana sytuacja może wpłynąć na jej poczucie własnej wartości i zaufanie do innych ludzi. Często doświadczanymi przez ofiarę ghostingu emocjami mogą być m.in. rozczarowanie, smutek, lęk, złość, poczucie winy, wstyd. Osoby te, mogą mierzyć się także z różnorodnymi myślami na temat siebie, innych lub świata np. „to moja wina”, „za dużo oczekiwałam/oczekiwałem” „coś jest ze mną nie tak”, „nie zasługuję na miłość”, „zawsze już będę sama”, „ludzie krzywdzą” lub „świat jest zły/beznadziejny”.

Osoba ghostująca może natomiast doświadczyć poczucia winy lub lęku przed konsekwencjami swojego zachowania. W zależności od powodu zniknięcia jej odczucia i myśli mogą się od siebie różnić. Przykładowe myśli, jakie mogą towarzyszyć takiej osobie to: „tak będzie lepiej”, „gdybym został/a, skrzywdziłbym/skrzywdziłabym ją/jego bardziej”, „on/ona jest wspaniałą osobą
– zasługuje na kogoś lepszego” lub „ona/on poradzi sobie beze mnie”. Być może, osoba ta
w przyszłości będzie unikać lub obawiać się nawiązywania kolejnych relacji. W takim przypadku jej myśli, mogą stać się podobne do myśli osoby, która doświadczyła ghostingu tj. „nie zasługuję na kolejną szansę”, „nie umiem tworzyć relacji”, „zasłużyłem na samotność (w domyśle, jako karę za poprzednie postępowanie), „jestem beznadziejna/y”, „umiem tylko krzywdzić”.

 

Jak unikać ghostingu?

            Jednym ze sposobów na uniknięcie przykrych doświadczeń związanych z ghostingiem jest postawienie na otwartą, szczerą komunikację. Nie zależnie od tego jak długo trwa nasza relacja, ani jaki jest jej poziom zażyłości hasło „warto rozmawiać” powinno stać się motywem przewodnim każdej znajomości. Reagujmy gdy przestajemy czuć się w danej relacji komfortowo, komunikujmy swoje uczucia, obawy, potrzeby i oczekiwania, ale też słuchajmy i reagujmy na informacje, jakie otrzymujemy od drugiej strony. Komunikacja, która sprzyja budowaniu zdrowej trwałej relacji, nie jest łatwa, ale nie niemożliwa do osiągnięcia.

Doświadczyłam/em ghostingu – co dalej?

Z każdego życiowego doświadczenia da się wyciągnąć wnioski na przyszłość. Ważne by były to wnioski – nie oceny/krytyka. By zadbać o siebie i poczuć się lepiej, możesz:

Jestem sprawczynią/sprawcą ghostingu – co dalej?

            Nie zależnie od Twojej motywacji, nagłe zerwanie przez Ciebie kontaktu, w chwili podejmowania decyzji wydawało Ci się najlepszą decyzją. Gdyby była wtedy dostępna inna, lepsza opcja, najprawdopodobniej to ona zostałaby wcielona w życie. Pamiętaj, że możesz:

Podsumowując:

Warto pamiętać, że każdy zasługuje na szacunek i uczciwość w relacji a szczera, otwarta rozmowa często bywa „lekiem na całe zło”. Powodzenia!

Aleksandra Drężek - psycholog, psychoterapeuta , seksuolog

Related Posts

Leave Comments