Zdrowe poczucie własnej wartości oznacza, w moim rozumieniu, niepodważalną pewność, że doznawane uczucia i potrzeby należą do własnego Ja. Ta pewność nie jest efektem przemyśleń i rozważań, jest czymś tak naturalnym, jak tętno, na które nie zwracamy uwagi, dopóki jest normalne.
Właśnie w tym oczywistym i naturalnym dostępie do własnych uczuć i pragnień człowiek odnajduje swoją siłę i szacunek do siebie. Wolno mu być smutnym, zrozpaczonym lub bezradnym i nie obawiać się, że kogoś wyprowadzi to z równowagi. Wolno mu bać się, kiedy czuje się zagrożony, wolno mu odczuwać złość, kiedy nie może zaspokoić swoich pragnień. Nie tylko wie, czego nie chce, ale również czego chce, i wyraża to niezależnie od tego, czy jest za to kochany czy nienawidzony.
„Dramat udanego dziecka” Alice Miller
Aleksandra Gotkowicz - psycholog, psychoterapeuta